Meer dan 140 kilometer met ongeveer 3.200 hoogtemeters!

Afgelopen zaterdag 6 juni werd om 5.30 uur (lekker op tijd) verzameld bij Café Welkom, om met 20 leden af te reizen naar de Eifel in Duitsland. Er werd de bekende WTV-route gereden over +/- 140 kilometers voor de kerngroep en een ingekorte route van +/- 100 kilometers voor de toergroep. De weersvoorspellingen waren goed, maar het kan altijd spoken in de Eifel.

Voor de cultuurliefhebbers. De Eifel is het oostelijke deel van het middelhoog plateau Eifel-Ardennen. Het ligt ten noorden van de Moezel en ten westen van de Rijn. Het grootste deel ligt in Duitsland, een klein deel ligt in België. In het Tertiair was er in de Eifel sterke vulkanische activiteit. Daarnaar verwijst ook de naam Vulkaan-Eifel in het zuidoostelijke deel. De kraters die ontstaan zijn door explosies van vulkanische gassen hebben zich gevuld met grondwater en worden Maare genoemd. De laatste uitbarstingen vonden 10.000 jaar geleden plaats. In de Eifel bevinden zich ook stuwmeren, deze hebben we onderweg dan ook gezien. Sinds 2004 is een deel van het noorden van de Eifel het Nationaal Park Eifel geworden, ook daar zijn we langs gefietst. Er werd binnen 15 kilometer door Berry al een Hinde waargenomen, met jonge kalfjes. Verder zitten er gewoon een paar akelige lange klimmen in, die we bij het lezen van dit bericht nog in de benen voelen.

Aangekomen in Eupen (B), net voor de Duitse grens, werden de fietsen van de dragers gehaald, de zakken gevuld met gelletjes, energierepen, proteïne repen, bananen en krentenbollen. Met gevulde bidons met dorstlessers werden de fietsen klaargezet. Een hongerklop in de klim kun je voorkomen, door regelmatig het vocht en koolhydraten aan te vullen. De groepen werden gesplitst, 15 kerngroeprijders en 5 toergroeprijders. Voor een aantal leden werd deze rit voor het eerst gereden.
Vanaf de parkeerplaats werd direct gestart met een aardige klim. Nog met koude spieren werd er omhoog gereden, ongeveer 5 tot 6%, een paar kilometer lang. De meesten reden met een koffiemolentje (=klein verzetje), anderen stoempen omhoog (a la Peter V.). Aansluitend een afdaling; door een aantal renners werd al geconstateerd, dat ze bergafwaarts de beste benen hadden.
De gevreesde berg was de “Hammer”. Een klim van totaal circa 1900 meter lengte met een gemiddeld percentage van 10%, waarin ook stukken van 15% of meer liggen. De Hammer kwamen we tegen na circa 110 km fietsen. De benen waren bij iedereen al aardig leeg aan de voet van deze berg. Verder zaten er in de gehele tocht een paar akelige puisten tussen van kilometers lang klimmen.  Een ideale training om met souplesse omhoog te rijden in eigen tempo, met een gecontroleerde hartslag.
De bergkoning van de dag was Berry Damen, die op alle serieuze beklimmingen allen als eerste boven was. Op de Hammer liet hij zich bijna verassen door Eddy Gijzemans. Johan Olieslagers was op de meeste beklimmingen als 2^e boven, terwijl hij vooraf dacht dat hij geen klimmer was. Een goede basisconditie doet blijkbaar wonderen.
Er werden ook TIKKEN uitgedeeld. Jos de Jong en Louis Wouters waren vanaf de pauze al zenuwachtig en zaten druk te rekenen, wanneer ze hun gel in zouden nemen. De ene met een boost-gel, de andere met een gelijkmatige gel. Uiteindelijk was het Jos die een TIK uitdeelde aan Louis op de Hammer en de klim ná de Hammer. Hij zet z’n moat even op een paar minuten op 1 klim. Op dit persoonlijk succes kan Jos nog even teren. Een tik uitdelen gaat niet zonder pijn te lijden.
Verder had ook Peter Verheijen een persoonlijk succes. Hij was op de Hammer sneller boven dan Jos Kamp. Op verzoek van Peter moest dit in het artikel geplaatst worden met zijn naam erbij, zodat hij dat kon uitknippen. Hierbij ook te vermelden dat de rest van de dag Jos eerder boven was. Goed bezig mannen!
Op een kilometer of 75 werd er gepauzeerd in een plaatselijke lunchroom, met gebak en koffiekoeken. De vijf toergroep fietsers (Jan, Andy, Carla, Ria en Cees zaten al op het terras toen de 15 man van de kerngroep aan kwamen rijden. Bij het bestellen van het proviand was ons Duits zo goed, dat iedereen twee bakken koffie werd aangesmeerd, terwijl ze er maar één hadden besteld. Net en Nel kregen daar ook iemand zo gek om een groepsfoto te maken. Ben had besloten om na de pauze aan te sluiten bij de toergroep. Direct na de pauze, terwijl de appeltaart nog niet was ingedaald, moest er weer flink worden geklommen.
De gehele tocht bestond uit een afwisseling van beklimmingen en afdalingen om te herstellen. In de afdalingen werd het kopwerk vaak gedaan door driver Dré, met de rest van het peloton in zijn wiel. De hoogste snelheden zijn gemeten rond de 75 km/u in de afdalingen. Arno, Wil, Ed, Corné, Eddy, Berry, Johan, Niels, Ward en de rest konden genieten van de snelle afdalingen en haarspeldbochten.
Na afloop waren alle benen leeg, meer dan 140 km op de teller en meer dan 3.200 hoogtemeters! De herstel-shakes en yoghurt-knijp-pakjes werden na afloop genuttigd. Onderweg terug zijn we nog gestopt bij een tankstation, voor een Magnum voor Peter V. Het was weer een super gezellige en sportieve dag! De foto’s staan online: www.wtvalphen.nl

Het programma voor de komende weken staat voor de meeste leden vooral in de voorbereiding op de reis naar de Stelvio. Eén geruststelling, nu nog starten met trainen heeft géén zin meer; de basis had al gelegd moeten zijn. Een aantal leden heeft dan ook alle vijf de toertochten met beklimmingen gereden en zijn tot in de puntjes voorbereid. Op 19 en 20 juni zullen de WTV’ers een paar fikse ritten rijden op en rondom de Stelvio. Succes mannen.

Op zaterdag 13 juni staat het wielerspektakel in Gilze gepland. Een aantal leden van de WTV gaan van start in de ploegentijdrit in Gilze. Om 15:01 uur start “Team De Jong”, waarin een aantal WTV-leden zijn geselecteerd. Eén minuut later, om 15:02 uur start het team van WTV-Alphen. Veel lokale verenigingen zijn vertegenwoordig, maar liefst 47 teams zullen starten. Iedereen is welkom, om de WTV’ers aan te komen moedigen! Spektakel, snelheid en sensatie!