Mergellandroute. Het was een prachtige dag.
Afgelopen zaterdag stond de Mergellandroute op het programma. Een van de vele tochten die we rijden ter voorbereiding voor het weekend in Juni, wanneer we naar Italie gaan om “de Stelvio” te beklimmen. Het beloofde een regenachtige dag te worden, maar helaas geen drup gehad.  Volgens mij was het beter geweest als het heel de dag geregend had, want dit zou een betere training geweest zijn als je weet dat het op de Stelvio zelfs kan sneeuwen die tijd. Maar helaas, het zonnetje scheen. Des al nie te min hadden we er allemaal ontzettend zin in. Maar liefst 15 man ging de onderlinge strijd aan.  Er werden links en rechts rake tikken uitgedeeld. Ik zelf werd op drie bergen op mijn schouder getikt door Ed die me op dat moment in haalde. Ik wilde hem nog een tik uit delen, maar kon hem niet meer in halen. Kan gebeuren zeg ik dan. Een van de hoogte punten is wel het drie landen punt. Daar aangekomen een lekkere uitsmijter bestellen met ham en kaas. Daar doe je het toch allemaal voor. Na de pauze weer allemaal de fiets op, en dan merk je dat er toch enkele zijn waar de vermoeidheid zijn parte gaat spelen. Er zijn er dan die denken dat ze de weg beter weten dan de navigatie, maar moeten uiteindelijk toch toegeven dat tegen die techniek van tegenwoordig niet te fietsen is. Maar al gauw is het er iedereen mee eens, dat we altijd thuis komen, en weer lekker aan de hersteldrank kunnen beginnen ( blonde of donker leffen mee meskus sap ).

Manne, het was weer een prachtige dag, we hebben het weer goed gehad, en dat is wat telt.