Coach Jos de Jong, zelf hoog op de Strava ranglijsten en tevens local legend van WTV Alphen, beleefde een avond met ups and downs. De jaarlijkse baanwedstrijd van WTV Alphen waar sprintkanonnen het tegen elkaar opnemen op het hete asfalt van de wielerbaan van Pijnenburg in Tilburg. De baan waarop onder andere Sam Oomen zijn trainingen af heeft gewerkt. De baanwedstrijd is één van de wedstrijdonderdelen voor het clubkampioenschap van WTV-Alphen. Net zoals vorig jaar werd deze gehouden op de woensdagavond, rondom de langste dag van het jaar.

De baanwedstrijd is na de individuele tijdrit (vorige week glansrijk gewonnen door kanon Niels Wouters, maar helaas geblesseerd voor de baanwedstrijd. Waarschijnlijk had hij al een jasje uitgedaan na de langstedag-ultra rit van 350km. Alle kansen liggen dus nog open voor de toppers! Om 19:00 uur werd er vertrokken vanaf Café Welkom naar Tilburg; de opkomst was met 15 weer als vanouds. De legendarische battle tussen meervoudig clubkampioen Peter Verheijen en Johan Pelkmans kwam er helaas niet van dit jaar. Peer was helaas vanwege zakelijke verplichtingen afwezig. 

De baanwedstrijd bestaat uit drie onderdelen. Er wordt gestart met een “tijdrit-sprint”. Op basis van de uitslag worden de rijders ingedeeld in groepen van 5 voor het onderdeel “afvalrace” en “rit-in-lijn”.

Bij het eerste onderdeel, de tijdrit over 2 ronden van 415m met vliegende start, toonden de pupillen van Jos de Jong (Teun en Wouter) zich de snelste. Kat in het bakkie voor de andere onderdelen aldus coach Jos. Daarna volgde Bart, Maikel en Mathieu. Op basis van de tijden van de tijdrit werden de deelnemers verdeeld in 3 groepen voor de volgende 2 onderdelen.

Onderdeel 2, de afvalrace, wordt gereden in een groepen van 5 personen. Na de start valt er na elke 2 ronden een renner af. Diegene die als laatste met zijn achterwiel over de finish komt, ligt eruit. Bij aanvang van de ronde voorafgaand aan de sprint, klinkt de bel. Spanning gegarandeerd. Bij de derde groep ging de beslissende sprint tussen Johan P. en Herman, die door Johan P. werd gewonnen na het vele kopwerk van Herman. Bij de 2e groep ging de sprint tussen Ton en Gust. Het was onderweg stuivertje wisselen tussen deze giganten (net terug van hoogtestage), maar Ton klopte Gust in een ultieme jump. Bij de toppers van de 1e groep leek Maikel in de tang te worden genomen door de jonge jongens van de Jong. Maar door scherp stuurmanskunst en listig manoeuvreren was Teun de Jong het overzicht kwijt in de spint á deux en Maikel ging er met nog één laatste krachtexplosie aan de binnenkant voorbij.  

Geen de Jong als eerste over de meet. Een stevige mentale klap voor coach en de twee rijders. Hoe zou dit gaan uitpakken op onderdeel 3? De rit in lijn over 6 lange ronden van circa 900m. Per groep van 5 personen worden 12 ronden afgewerkt, waarbij de volgorde van binnenkomst bepalend is. Tevens konden om de twee ronden bonuspunten worden verdiend aan de meet. Dit laatste is een innovatieve aanpassing van de organisatie (zo is de WTV!) en dit leidde tot veel strijd en tactische keuzes. Bij de 3e groep was er volop koers met link miegel Johan P in de hoofdrol. Om de ronde werd er gedemarreerd om de koers hard te maken. Allen wisten dat Johan P. de beste sprint in huis heeft, dus daagden hem ook uit om het gat steeds dicht te rijden. Maar hij liet zich niet in de kaarten kijken en er gebeurde waar men zo bang voor was. Johan P ging er met veel bonuspunten vandoor, maar Herman deelde een gevoelige tik uit en won de laatste en belangrijkste sprint. In de 2e groep demarreerde Ton Damen (niet vies van ultra ritten) vanaf de start om de eerste bonuspunten te pakken. Hij liet zich terugzakken waardoor het in de resterende rondes volop genieten was van tactisch spel en krachtpatserij met Arno ‘routebouwer’ van Gorp als winnaar. In een sterk veld dikke complimenten voor Arno!

In de 1e groep werd de eerste ronde naar elkaar gekeken. Hadden de gebroeders de tik van Maikel tijdens onderdeel 2 verwerkt? Wouter gaf als eerste antwoord. Pakte sprint één en twee en daarmee maximale bonuspunten. Toen moest Teun aan de bak om de meubelen te redden omdat hij tijdens de tweede spint tactisch opgesloten werd door Maikel. Om zijn broer van de overwinning af te houden koos hij voor een ultieme jump bij de laatste 180 graden bocht om vervolgens vol door te trekken. Niet meer te achterhalen vanwege goed stuurmanskunst en pure power. Nr 1 in de laatste sprint en ook de eerste plaats overall. Teun de Jong wint de baanwedstrijd. Wouter de Jong op een knappe tweede plaats als nieuwkomer bij dit spannende onderdeel. Gevolgd door de veteraan van de drie: Maikel Verharen. Coach Jos de Jong slaakte een zucht van verlichting en zetten zijn zoons nog een keer extra op de foto. Bedankt voor de prachtige reportage Jos. 

Al met al een zeer en enerverende avond waar nog lang over nagepraat is tijdens het wielerweekend ter ere van het 35 jarig bestaan van WTV Alphen. We werden door de gastvrije club Pijnenburg nog voorzien van een bak koffie en wat verfrissende cola. De organisatie was in de (reken)kundige handen van Henk, Christ, Jaap en Bert. Voor de laatste nog even een speciale vermelding: vanwege technisch malheur aan de racer streed Bert mee op onderdeel 1 met de MTB (!). Hoewel hij de man met de hamer tegenkwam werd toch nog een mooie tijd neergezet waar menig racer (op dunne banden) de tanden zou stukbijten.