Afgelopen zaterdag stond de Mergellandroute op de agenda. Met zeven man arriveerden we die ochtend in Berg en Terblijt, het startpunt van onze tocht. Er was ruim tijd om ons voor te bereiden op vertrek. Rob, Remi en Bert, waarschijnlijk zonder autonavigatie, hadden een verkeerde afslag genomen bij Eindhoven en moesten eerst Roermond nog aantikken om vervolgens richting het zuiden te kunnen rijden. Toen we met z’n tienen waren zijn we direct vertrokken.
We besloten in één groep te rijden tot de pauze op de Vaalserberg en vanaf daar te splitsen in twee groepen. Een groep voor ca 100 km en een groep voor ca 125 km. We reden een lekker tempo en de eerste klimmetjes waren voor iedereen goed te doen. Ik noem o.a. de Bemelerberg, Loorberg, Camerig en de Vaalserberg. Daarbij mogen de goede benen van Rob en Koen niet onvermeld blijven. Zij klommen deze rit regelmatig als de besten naar boven. Ton moest serieuze concurrentie dulden in de “kopgroep”. Ook Johan klom ogenschijnlijk makkelijk met deze kopgroep mee. Arno, die steeds meer uitgekeken raakt op zijn trouwe Bianchi en zijn koersvrienden regelmatig opzoekt voor een luisterend oor, begon tijdens deze rit oprecht te twijfelen aan het versnellingsapparaat van zijn fiets. De chemie tussen de Bianchi en Arno lijkt zijn beste tijd te hebben gehad. Zal deze trouwe Italiaan hem ook volgend jaar nog vergezellen?
Na de pauze werd er gesplitst. We beklommen samen nog de Gulperberg om vanaf daar in twee groepjes verder te rijden. Ondergetekende sloot zich aan bij Jan, Bert en Remi voor ca. 100 km. Er werd lekker gefietst. Remi, die bezig is met een comeback en dat op het vlakke al laat zien, bewees in het Heuvelland aardig mee te kunnen. De Keutenberg gaat hij niet meer vergeten ;-) Over die Keutenberg gesproken …. Jan dacht bij het naderen van die klim wel wat extra energie te kunnen gebruiken en wilde vooraf een “gelleke” nemen. Dat mislukte: het “gelleke” scheurde al bij het vastpakken met als gevolg dat Jan zelf en zijn fiets volledig onder de emulsie bedekt waren. Jan is de Keutenberg op gefietst met aan het asfalt vastplakkende banden. Bovenop deze klim besloten we dat we een drankje hadden verdiend. We zijn direct doorgefietst naar de Cauberg: onze laatste klim. Bovenop de Cauberg zochten we een terras voor een klein biertje en daar wachtten we op de andere groep. Die besloten aldaar nog even door te fietsen voor hun laatste klim vlakbij Berg en Terblijt. Het woord gaat dat een aantal hun zakken op het eind behoorlijk vol hadden. Dat mag ook wel na zo’n 23 klimmetjes. Zowel bij Koen als Johan begonnen de klimmetjes op het eind parten te spelen met een avontuur in de berm als gevolg voor Johan. Maikel begon zich steeds meer te ergeren aan het piepend en krakende kreng onder zijn kont. Ton zat op het eind vooral nog in zijn hoofd met zijn inschrijving voor een BWF wedstrijd de volgende dag. Hierover had hij nog steeds geen uitsluitsel ontvangen. Kortom: tijd om te stoppen.
A.s. zondag hebben leden wederom de mogelijkheid om een klimtocht te rijden: de Viaductentocht staat op het programma. Keuze uit 146 km (vertrek 8u) of 80 km (vertrek 9u). (NM)