14 WTV'ers stonden afgelopen zaterdag klaar voor vertrek richting Mol voor het rijden van de Hageland Classic. Afstand: 155 km. Ik koos ervoor om met Dré Peters mee te rijden richting Mol. Dré had zijn luxe wagen bij en kent overal de weg dankzij 45 jaar ervaring als vrachtwagenchauffeur. Medelijden met Dré is niet nodig. Het autoritje naar Mol was uiterst comfortabel. 

Na het inschrijven staat iedereen fanatiek en geconcentreerd klaar voor vertrek. Behalve Jos de Jong. Jos moest “schijten” en nam daar even de tijd voor. Enigszins geïrriteerd door deze alledaagsheid, die niet strookt met de opperste ernst en concentratie in de groep, begonnen we aan de start. Gelukkig sloeg de irritatie snel om in plezier. Het werd namelijk prachtig weer en de sfeer in de groep bleek uitstekend. 

Leuk aan de Hageland Classic zijn de vele “klimmetjes” die je op de route tegenkomt. In totaal bevat de route zo'n 950 hoogtemeters. Daarnaast is het Belgische Hageland een prachtige omgeving om te fietsen en dan neem je de kwaliteit van de Belgische wegen voor lief. Na 30 km vlak fietsen wordt het landschap wat meer glooiend en dienen de eerste klimmetjes zich aan. Helaas krijgen we te maken met pech. Frank Goos zet aan en dan breekt plots zijn derailleur af. Zuur voor Frank, want hij had uitgekeken naar deze pittige tocht als trainingsrit voor het wielerweekend in het Zwarte Woud. Helaas kon hij niet verder en moest hij zich laten ophalen door de pechservice. 

We vervolgen de route en het aantal klimmetjes neemt toe. Iedereen kiest zijn eigen tempo om naar boven te rijden. Sommige WTV'ers hebben een betere dag dan andere. Benen zijn nu eenmaal onvoorspelbaar; soms voelen ze goed, soms niet. Maar we bikkelen door! Johan Pelkmans voert over het algemeen de klim aan en komt vaak met de eersten boven. François de Jong en Jos de Jong houden ervan zo af en toe explosief te versnellen in de klim. Niels Maes ziet het allemaal een beetje aan en trotseert de klimmetjes op een vast tempo met ogenschijnlijk gemak. Net als Corné van Dijk. 

De laatste klim die we moeten trotseren is de Podgio. Vooraf geeft Louis Wouters nog wat tactische tips aan zijn zoon Rob hoe deze klim aan te pakken. Dat blijkt te werken: Rob komt voor Louis boven. Opvallend was de kracht van Jan Wildhagen. Het klimmen lijkt Jan sowieso gemakkelijk af te gaan. Op de Podgio had hij zelfs nog de kracht om op het steile stuk te demarreren. Een soort Ricardo Ricco achtige demarrage leverde dat op, maar dan zonder EPO. 

Tijdens de laatste pauze wordt er nog een groepsfoto gemaakt en rijden we de laatste 20 km rustig uit. Bij terugkomst drinken we nog een Leffe bij café Welkom. Volgende keer drinken we wellicht een Alphense Boslust! Wederom een prachtige dag! (NM)

Voor diegene die ook willen proeven aan een ritje met WTV-Alphen: op zondag 23 april om 9:00 uur is er een kennismakingsrit. Er wordt gestart bij Café Welkom met afstanden van 40-55-68 en 80 kilometer kunnen worden meegereden, onder begeleiding van ervaren WTV-rijders. Na afloop een bak koffie met wat lekkers. Opgeven is niet nodig, deelname is gratis, tot 23 april!