Op zaterdag 30 mei stond bij de WTV Alphen de Bilzen Classic op het programma. Er hadden zich een 15 tal leden aangemeld voor deze mooie maar toch uitdagende tocht. Groep 1 reed 180km (circa 1550hm) en groep 2 ging voor 130 km (circa 1100hm).

Verslag Bilzen Classic 180km (groep 1): Met vijven (Corné, Ed, Jan W, Arno en Maikel) vertrok de eerste ploeg van WTV Alphen om 6.30u sharp uit Baarle. Om 8.00u zaten we op de fiets met volle bidons met Etixx drank (Miluska,de Etixx pitspoes, had ze zelf gevuld!). Zon van voren. De wind kon daardoor niet achterblijven. Die was goed straf.  Voor we het wisten hadden we een peloton met een man of 40 achter de krachtpatsers van de WTV Alphen aan rijden. Stumpen tegen de wind. Ed, Arno en Corné leverden de meeste Watts. Wat zijn die gasten sterk, maar geven ze niet te veel voor in de eerste 80km?  Maikel en Jan besloten zich na een tijdje te gaan sparen voor de pittigste klims van dag: de Cote de Grand Marchin 900m 8% - Cote de Facqueval 3000m 5% -  Cote de la Kerite 1100m 9,2% - Cahotte 2000m 5,5 %.  Het beloofd een echte afvalrace te worden....en dat werd het. Arno, Corné en Ed kiezen steevast de aanval. Ed moet dat bekopen met kramp in beide benen (wat een bikkel op de Cote de Boussalle rekt hij wat en klapt er gewoon weer tegenaan). Jan haalt een mollemaatje uit. 

Diep gekruld zittend kruipt hij steevast bij Corné op de bagagedrager. En omdat Corné (allias De Moeflon) zijn krachten maar niet opgeraken rijden deze mannen alle punten van het bergklassement bij elkaar. Ook op de kleine Alpe d'huez (cote les Cahotte met zijn vier hele haarspeldbochten is het hetzelfde liedje. Het wordt echter nimmer saai om naar te kijken getuige de vele aanmoedigen van de plaatselijke boeren en buitenlui. "Zagen we daar Phillipe Gilbert? ALLER Phil!": hoorden we uit diverse kelen. "En Maikel dan?": hoor ik jullie denken? Die was blij dat hij de rode lantaarn af en toe kon overgeven. Ondertussen bedenkt hij de storyline van dees stukske (;-)). Moe maar voldaan komen we aan in Bilzen en lezen we van de fietscomputers af dat we de 1.536 hoogtemeters in een mooi gemiddelde van een kleine 27km per uur hebben weggetrapt. Tijd voor een herstel-LEFFE.

De Bilzen Classic was weer als vanouds top! Een pracht tocht. Het parcours lag het prima bij (heul veul pijlluh), de zon scheen en voor 4 Euro inschrijf was er een prima eten en drinken. Er viel veel te genieten. Het parcours leidt via kleine, landelijke en verkeersarme wegen langs de mooiste landschappen en kastelen van Haspengouw en Ardennen. De organisatie koos er bewust voor om alle stevige hellingen in en rond de Maasvallei in de 180km rit te stoppen.  De andere afstanden zijn een stuk lichter zodat iedereen in de verschillende omlopen zijn gading kan vinden. Zelfs de vrijetijdsfietser kan daarom in Bilzen terecht. Fijn voor ploeg 2 van de WTV Alphen die de 135km in een straf gemiddelde afwerkt ( zie hieronder voor het verslag van groep 2).  Ook voor jullie chapeau mannen.  Dat komt wel goed op de Stelvio!

Verslag Bilzen Classic 135km (groep 2): De rijders van de 130 km wilden om 7.00 uur vertrekken. Echter zijn er altijd mensen die het toch lastig vinden om op tijd te komen, toch Berry? Voor Berry hadden we dan ook een passende straf bedacht namelijk de gehele rit op kop rijden!  Na een vlotte reis kwamen we aan in het mooie Bilzen waar we even moesten zoeken naar de parking, daar aangekomen snel de fietsen en onszelf in gereedheid gebracht en op naar het inschrijflokaal. Toen kwam de eerste uitdaging van de dag, het opspelden van de rugnummers welke in die omgeving verplicht zijn. Al snel werd er een treintje gemaakt om de rugnummers bij elkaar te kunnen opspelden. Zo.... We kunnen vertrekken, nu hopen dat we het droog houden, de weersvoorspellingen waren niet zo heel goed maar dat mag de pret niet drukken. Na 100 meter kwam het eerste klimmetje, hier ging het al meteen fout we miste de eerste pijl. Na wat woorden kon de weg vervolgd worden. Er stond een stevig windje maar desondanks werd er stevig door getrapt met Berry op kop. De ietwat slechte wegen lijden ons door een erg mooi glooiend landschap waarin geen kilometer vlak was. Er waren lange stukken vals plat omhoog afgewisseld door enkele steilere klimmetjes waar zoals gewoonlijk weer tikken uitgedeeld werden. Jos is tikkenuitdeler van beroep maar in het eerste gedeelte van de tocht was hij degene die enkele tikken kreeg!

Na ruim 60 km koersen was de eerste pauzeplaats in zicht, en konden we onszelf even opladen. Bij toeval kwamen we buschauffeur Pim tegen welke ons naar Stelvio moet rijden, na wat wederzijds gekeuvel konden we onze weg weer vervolgen. Gelukkig hadden we nu geen last meer van "klojo's". Dré had in het eerste deel namelijk last van renners die zich in onze groep wilde mengen, dit waren de zogenaamde klojo's. Met Berry nog steeds kop gingen we koers zetten naar de tweede stop van de dag, deze was aan de voet van de mini Alpe d'Huez. Zakken en bidons gevuld, blaas geleegd op de fiets en verder. Toch lastig zo net na de pauze een klimmetje te moeten nemen van 2,3 km tegen 5,5 %. Tikken zijn hier niet uitgedeeld, iedereen kwam lekker op het eigen tempo boven. Na aankomst boven was het wachten op Jos Kamp, maar na goed rondkijken bleek Jos als eerste (na Berry) boven te zijn gekomen en stond hij verdekt opgesteld achter een auto. Met enigszins vermoeide benen maakte we ons op voor het laatste deel van de tocht. Eindelijk kregen we de harde wind in de rug, dit was voor onze kopman reden  om nog meer gas te geven. Net en Nel waren niet in vorm met het maken van foto's, wellicht hadden ze wat moeite met het tempo. Toen Net eenmaal wat foto s wilde maken waren de batterijen leeg, vandaar dat er maar  30 foto's gemaakt zijn. Normaal gesproken maken ze er veel en veel meer.

Eenmaal weer aangekomen in Bilzen hebben we de fietsen snel op de dragers gezet en op naar Alphen. Dré had heel de dag nog niemand kunnen inhalen dus bedacht hij dit maar met de auto te doen zodat wel sneller aan de hersteldrank konden. Bij Welkom aangekomen werd er onder het genot van een Leffe (sommigen met meisjesranja erin) nog even de dag doorgenomen waarna we allemaal met voldaan gevoel naar huis konden. Bij deze wil ik Berry Damen bedanken voor het 130 km lange kopwerk!  

Het was weer een goede training voor het fietsweekend van in Italië waar de leden van WTV-Alphen binnenkort naar toe gaan. Aanstaande zaterdag 6 juni staat er een mooie rit in de Eifel op het programma, de ultieme training naar aanloop voor de Stelvio, met flink wat hoogtemeters. Intussen zijn ook een aantal WTV-leden in training voor de ploegentijdrit op zaterdag 13 juni in Gilze. Het volledige programma en de foto’s zijn te zien op www.wtvalphen.nl