Afgelopen zondag 10 juli, stond de beruchte “Handicaprace” weer op het programma, dat meetelt als onderdeel van het clubkampioenschap.

Wat is dat eigenlijk, een handicaprace? Voor diegene die gaan zoeken op wikipedia krijgen de volgende formulering: “Een handicap race is een race waar alle paarden een handicap meekrijgen in de vorm van extra gewicht op hun rug. Hoeveel kilogram een paard meekrijgt wordt vastgesteld door de baanhandicapper, die aan de hand van de resultaten die de paarden in het verleden hebben behaald, het gewicht zo probeert vast te stellen dat de kans het grootst is dat alle paarden tegelijkertijd over de eindstreep komen.” Dit is het niet helemaal. De enige herkenning is de stalen ros (inmiddels van carbon) en zakken potgrond.

WTV-Alphen organiseert al jaren de handicaprace, door een mooie tocht te fietsen en onderweg ludieke spellen te organiseren. De spellen zijn altijd zo opgezet, dat er een handicap aan zit en vaak iedereen de mogelijkheid heeft om te winnen. Voor vertrek werd al geopperd voor meer intelligentievragen of –spellen toe te voegen, vanwege de winnaar van vorig jaar. Er werd geloot in 2-tallen, die vervolgens om de 2 minuten van start gingen. Er werd totaal niet gereden op snelheid, al waren er verschillende die het zweet er wel op hadden staan.

Spel 1, het dartspel, was bij Fons Hoefmans op het erf. De moeilijkheidsgraad zat in het zitten op een stoel en werpen op een liggend dartbord. De geluksfactor was hoog. Wil Cornelissen (sinds zondag Barney) was het best op dit onderdeel. Door supergeconcentreerd te gooien, kwam hij aan de 100 punten. John en Henk waren de scheidsrechters op dit onderdeel. Zo vroeg in de ochtend hadden ze nog geen triple gezien (’s-middags wel).

Spel 2 was in Ulvenhout, in het bos, langs het fietspad. Er waren 2 rijders, die het voor elkaar kregen om een stuk af te snijden, waarschijnlijk om hun krachten te sparen voor de spelonderdelen.  Dat hadden ze niet hoeven te doen voor spel 2, maïs zakjes werpen. Imke Kievit en Kees de Swart waren het beste op dit onderdeel, door alle 6 de zakjes door het gat te werpen. Dit spel was onder leiding van Frans en Andy prima verlopen.

Na een kilometer of 20 verder, kwamen we spel 3 tegen, vlak bij Jos K. nabij de Rooieweg. Joop had een kruiwagen geregeld met 4 zakken potgrond. Speciaal voor deze dag was de kruiwagen geprepareerd, de band was niet opgepompt. Er moest een circuit worden afgelegd. Rennen over een bult zand, 4 zakken potgrond in de kruiwagen, 30 meter sprinten, haaks omdraaien om de varkensrug, 30 meter terugsprinten, de 4 zakken met het handje lossen en weer sprinten over de bult zand. Een stormbaan waar de gemiddelde goedgetrainde marinier moeite mee heeft. Ieder had zo zijn/haar eigen tactiek. Schoenen wisselen, schoenen uit, helm op, borreltje vooraf of gewoon snoeihard over die baan rossen. Imke Kievit was de snelste, met een paar zakken minder potgrond in de bak. Onze Leo was een goeie tweede, op z’n sokken. Op enkele blessures na was dit onderdeel ook goed verlopen.

Teruggekomen bij Café Welkom begon het zware werk, spel nummer 4. Er moest een vragenlijst met veelal wielrennervragen worden beantwoord, recht in de zon, binnen 2 minuten. Het bleken lastige vragen te zijn, waarbij niemand meer dan 3 vragen goed had. Na dit onderdeel, stond de koffie klaar. De jury kon van start met het tellen van de punten en de BBQ werd in vlam gezet. De BBQ was ter ere van de afsluiting van het voorjaarsprogramma. Onder leiding van Wil en John werden de eerste hamburgers met ei en ui afgeleverd. Top kwaliteit! Iedereen liet het zich smaken. Onder het genot van een drankje werd de dag nog geëvalueerd.

De spanning was voor een aantal leden niet meer te houden, waardoor er toch werd overgegaan naar de prijsuitreiking, zonder prijzen. Op nummer 3 eindigde Jaap Buis, op nummer 2 Maikel Schouten en op nummer 1 Imke Kievit. Imke had op vrijwel alle onderdelen een goede score. Hiermee kreeg ze ook meteen de meest punten voor het clubkampioenschap van de WTV.

Het weer was voortreffelijk deze dag, prima timing. Alle vrijwilligers die mee hebben geholpen deze dag mogelijk te maken, worden van harte bedankt. De organisatie was wederom prima geregeld. Ad en Toos, bedankt voor de gastvrijheid.