Afgelopen zaterdag waren 23 WTV-rijders afgereisd naar Mol voor de klassieker Hageland Classic. Er werd gereden in de afstand 110, 155 en 180 kilometer, met venijnige klimmetjes en diverse heuvels. Het was een lust om te mogen vertrekken met ideale weersomstandigheden. Met ruim 3.000 deelnemers was het ook dit jaar een goed bezochte tocht.

Bikkels Ton en Arno waren al eerder vertrokken, voor de 180 km route. Een prachtige route met de nodige hoogtemeters. Op strava was te zien dat deze jongens een pittige tocht hadden gereden. Goed bezig mannen! Een goede training zo aan het begin van het seizoen. 

Vanwege de omleiding in Baarle-Nassau werd er vertrokken vanuit diverse routes naar Mol. Chauffeur Dré wist de kortste route en was als 1 van de eersten in Mol. Bij aankomst voltrok zich het gebruikelijke ritueel. Fietsen van de drager af, nog snel een banaan naar binnen, Bidons in de houders, laatste plasje plegen, helm op (François) en snel de fiets op naar de inschrijving. Hierna splitste de grote groep zich op in de 110 km en de 155 km.

De groep van 110 km was met 15 rijders enthousiast vertrokken aan het eerste deel van de tocht. Deze route kent wat minder klimwerk dan de langere tochten. Na circa 30 km was het Henk die een randje in de weg over het hoofd zag en ten val kwam. Wat een pech! Gelukkig waren er voldoende WTV-leden die hulp konden bieden en de ziekenwagen hadden gebeld. Broer Frank ging met hem mee. Nadat de fietsen veilig waren gesteld, kon de tocht worden hervat. Heel veel beterschap Henk, namens de hele club.

De 6 mannen van de 155 km waren goed van start gegaan. Meteen aanpikken bij een sneller groepje was iets te ambitieus. Na een km of 40 moest er even worden gestopt voor een lekke band van Rob. Met wat hand en spandiensten van Jos kon Rob de tocht weer snel hervatten. Bergop werd er door iedereen in een eigen tempo omhoog gereden. De krachten werden verdeeld en gespaard waar nodig. Onderweg werd er gestopt bij de 3 pauzeplaatsen, voor het aanvullen van de koolhydraten en de sportdrank. Bananen in overvloed, aangevuld met magnesium pillen. 

Op de laatste klim, de Poggio, werd alles even uit de kast gehaald. Johan P. was als eerst boven en beneden. Daarna Johan O., Corné en Jos. Rob reed op zijn eigen tempo omhoog. François was vanwege een schakelfout op het begin wat later vertrokken. Het blijft een mooi klimmetje, maar na circa 130 km koersen toch pittig. De laatste 25 km was het relatief vlak en bij aankomst stonden een aantal WTV-ers klaar voor ontvangst. Johan O. had nog energie over, om nog even met de fiets naar huis te rijden.

Voor diegene die kennis willen maken met WTV-Alphen, kunnen altijd vrijblijvend op zondag (9.00 uur bij Café Welkom) aansluiten voor een ritje. Meer informatie over WTV-Alphen is te zien op www.wtvalphen.nl